Eindelijk was het zover… Het was donderdag 18-03-2010, de dag waarop ik voor het eerst solo zou gaan. Ik stond om 06:30 gepland, de eerste vlucht van de dag. Aan de ene kant vervelend, want het is wel heel vroeg, aan de andere kant wel fijn, want dan is de lucht nog stabiel en staat er heel weinig wind.
Enfin, om 04:30 uur ging de wekker. Snel een paar boterhammen weggewerkt, weatherbriefing en mass & balance gemaakt. Daarna was het tijd om naar school te gaan. Om 05:30 was ik op school en heb ik me aangemeld in het systeem. Voordat we konden vertrekken moest Srikier mij een endorsement geven waarin staat dat ik alleen mag vliegen. Na al het papierwerk gedaan te hebben ben ik naar buiten gelopen en heb ik m’n preflight uitgevoerd. Bij een preflight kijk je of alles naar behoren werkt aan het vliegtuig.
Nadat ik hiermee klaar was kwam Srikier aanlopen en zijn we samen de lucht ingegaan. Die vlucht zou alleen maar bestaan uit circuitjes (zoals uitgelegd in de vorige blog). Na 4 circuitjes met instructeur gevlogen te hebben was het tijd om terug te keren naar de Sabena ramp (parkeerplaats waar alle vliegtuigen van Sabena staan).
Toen ik de motor had uitgezet en de laatste instructies van Srikier had gekregen was het voor mij tijd om voor het eerst alleen de lucht in te gaan. Na eerst naar de run up area getaxied te zijn en daar alle checks gedaan te hebben ben ik naar de baan getaxied. Toen was het zover… Voor het eerst take-off zonder instructeur naast me !!! Circuitje ging goed en al snel zat ik al weer op final voor m’n eerst landing.
In totaal moest ik 3 landingen maken, maar bij m’n eerste approach was er al een probleem waardoor ik niet kon landen. Er stond nog een vliegtuig op de baan en daarom moest ik dus go around gaan, een goed begin is het halve werk zullen we maar zeggen ;) !!!
Na weer m’n circuitje gevlogen te hebben zat ik weer op final, deze keer was de baan vrij en was ik goed gestabiliseerd. Niet veel later was m’n eerste solo landing een feit. Bij je eerste solo mag je geen touch & go’s maken (landen en gelijk weer volgas geven om op te stijgen) dus ik moest stoppen en weer terug taxien naar het begin van de baan, om vervolgens weer take-off te gaan.
In totaal heb ik 4 approaches gemaakt en ben ik 3 keer geland. De landingen gingen wel goed en ik was tevreden !!! Toen ik terug naar de ramp taxiede stonden Leon, Kevin, Lauren, Lisanne en natuurlijk m’n instructeur me al op te wachten. Srikier opende de deur van het vliegtuig en vroeg me hoe het was gegaan. Hij vond het het er zelf goed uitzien zei hij, “hé gelukkig” dacht ik !!!
Na even m’n tijden en dergelijke opgeschreven te hebben kon ik het vliegtuig uit. Het is een traditie dat onze das wordt afgeknipt door je instructeur zodra je voor het eerst solo bent geweest en ook mag je niet de aarde aanraken met je voeten voordat je in het water hebt gelegen. En zo gebeurde dat dus ook bij mij. Ik stond op de vleugel toen mijn das werd afgeknipt door Srikier, waarna ik door Leon en Kevin naar de auto ben getild, om vervolgens in de auto te worden gezet en naar het appartementencomplex gereden te worden, om daar in het zwembad gegooid te worden !!!
Al met al vond ik het echt heel leuk om mee te maken, helemaal omdat ik al een heleboel solofilmpjes van andere studenten had gezien en het nu allemaal bij mij gebeurde. De vlucht op zich was niet zo heel spectaculair vond ik. Aangezien je redelijk druk bent in een circuitje had ik niet echt door dat ik nu helemaal alleen in het vliegtuig zat. Dat komt bij m’n volgende solo denk ik meer, aangezien ik dan weg van het veld mag om wat airwork (=stalls, steepturns, slowflight e.d.) te doen.
Voor zover deze blog, binnenkort zal er ook een filmpje van mijn solo op internet komen. Tegen de tijd dat die online staat zal ik het wel laten weten, met daarbij een linkje. Ook wil ik jullie nog even bedanken dat jullie mijn blog zo trouw lezen !!!
Groetjes !!!
donderdag 25 maart 2010
vrijdag 19 maart 2010
El Centro & M'n Check !!!
Vorige week heb ik vlucht D07 en D08 gehad. Tijdens deze vluchten vlieg je alleen maar circuitjes, ook wel traffic patterns genoemd. Dit is eigenlijk een rechthoek die je vliegt nadat je opgestegen klimmen tot de traffic pattern altitude (TPA). Op Falcon Field, het vliegveld van waar wij opereren, is bent. Je stijgt op tegen de wind in en vliegt vervolgens een stuk rechtuit (=upwind leg) en je blijft dit 2400ft. Bij 2000ft maak je vervolgens een linker of een rechterbocht, dit ligt er maar net aan waar de baan ligt en in welke richting je opstijgt, maar daar zal ik jullie verder niet mee vermoeien ;). Na deze 90 graden bocht ben je op crosswind terecht gekomen. Meestal bereik je hier de 2400ft en ga je dus horizontaal vliegen (level off). Als je ongeveer 45 graden met de start-/landingsbaan (runway) maakt draai je naar downwind, dit is het gedeelte waar je parallel aan de runway vliegt in tegengestelde richting. Wanneer je abeam the threshold bent, dit is het begin van de runway, start je de timer en time je voor 30 seconden. Wanneer je bij 30 seconden bent draai je naar baseleg en begin je je daling (=descent). Vlak voordat je recht voor de runway zit draai je naar de baan toe, nu zit je op final, om vervolgens te landen. Ter verduidelijking heb ik een plaatje van een traffic pattern bijgevoegd.
Na deze twee vluchtjes was het voor mij weer weekend en dus moesten we eigenlijk weer wat gaan doen ;)… We wilden graag naar Lake Havasu gaan aangezien het hier Spring Break is, maar alleen Leon en ik waren donderdag, vrijdag en zaterdag vrij. Uiteindelijk bleek vrijdag dat Leon zondag ook nog een vrije dag had, Maurits, Lisanne en Lauren waren ook die dag nog vrij en dus vertrok hij zaterdagmiddag richting Lake Havasu met de auto van Maurits, die net gemaakt was voor 1500 dollar. Er was een nieuwe motor ingehangen. Lake Havasu is ongeveer 4 uur rijden en net toen ze op de helft waren begon het olielampje te branden. Ze zijn gestopt om te kijken wat er aan de hand was, auto langs de kant van de weg gezet. Even naar het oliepeil gekeken, zag er prima uit. Na 15 minuten gewacht te hebben wilden ze weer doorrijden naar Lake Havasu, maar helaas… De motor had er geen zin meer in.
Gelukkig bestaat er hier ook zo iets als de ANWB, maar die vonden het toch maar veels te lastig om uit te zoeken waar ze nu precies stonden. Aangezien ze zo ver ze konden kijken alleen maar cactussen en woestijn zagen konden ze zelf ook alleen maar een schatting maken, die achteraf toch wel redelijk bleek te kloppen. Maar goed, ze kregen te horen dat ze maar 911 moesten bellen, het Amerikaanse alarmnummer, en de Highway Patrol moesten laten komen, want die konden het telefoontje traceren en daaruit precies afleiden waar ze stonden. Zo gezegd zo gedaan en na verloop van een half uur kwam er een politie auto aanrijden. Deze politieagent heeft er voor gezorgd dat de auto bij een garage kwam, die natuurlijk al gesloten was. Uiteindelijk heeft een hele aardige man ze tegen een brandstofvergoeding naar huis gereden, wat voor hem neerkwam op 5 uur autorijden, namelijk 2,5 uur heen- en weer terugrijden. Toch wel heel aardig !!!
Maar goed, tot zo ver het uiterst avontuurlijke verhaal van hun reis, wat ging ik doen dat weekend, dat was nog even de vraag. Totdat Michael en Niels vroegen of ik meeging naar een airshow in El Centro, wat net in Californië ligt. Na wat twijfel besloot ik toch maar om mee te gaan, wat achteraf de juiste beslissing bleek te zijn !!! We zijn vrijdagavond richting El Centro gereden, omdat de airshow zaterdagochtend om 10 uur al zou beginnen. Naar El Centro is het 4 uur rijden en anders moesten we toch wel iets te vroeg opstaan vonden we, dus zijn we maar in een motel gedoken.
De volgende ochtend hebben we wat gegeten en zijn we naar de vliegbasis El Centro gereden, daar waren we binnnen tien minuten, wat wel fijn was. En uiteraard, toen we daar aankwamen stonden er mensen van het leger en politie te controleren. Natuurlijk werden wij er weer uitgehaald en moest er weer een hond door de auto :P op zoek naar explosieve of drugs denk ik :P… Weer was alles goed en mochten we verder.
Zo’n vliegbasis lijkt wel een dorp, dat is echt ongelooflijk. Ze hebben er een eigen zwembad, fitness, honkbalveld, kerk, motel, winkels, echt onvoorstelbaar !!! En toen de airshow… Het was echt een prachtige dag, het zonnetje scheen en de lucht was strak blauw. Na binnenkomst op het terrein stonden daar allemaal vliegtuigen en helikopters, zowel oud als nieuw. Hier kon je dan even omheen lopen en foto’s maken.
We zag allemaal mensen lopen met stoeltjes, waar wij best wel jaloers op waren, aangezien we er toch wel zo’n 6 uur zouden zijn was een stoel geen overbodige luxe. Gelukkig stond er een stand die stoelen verkocht. Nadat we allemaal een stoel hadden bemachtigd zijn we naar de baan gelopen van waarboven alles zou gebeuren. Het was nog niet echt druk en we hadden dus al snel een mooi plekje gevonden. Niet veel later kwamen Christian en Hidde ook nog aan, zij waren vanuit San Diego naar El Centro gekomen.
Om 10 uur begon het met een parachute demo, gevolgd door een oud vliegtuig die ging stunten. Maakte loopings en dergelijke. Hierna kregen we een demonstratie van de coastguard. Ze simuleerden een redding van een persoon op de grond, was wel leuk om te zien !!! Hierna kwamen er nog wat oude vliegtuigen die in formatie gingen vliegen en wat andere toestellen die zogenaamd aan het bombarderen waren. Er waren al explosieve in de grond geplaatst die op het moment dat zij overvlogen afgingen. Leverde echt een flinke knal en een mooie muur van vuur, heel vet om te zien en om vooral ook te voelen !!!
Na de middagpauze was de wind al flink aangetrokken en werden een aantal shows gecanceld. Uiteindelijk kregen we nog 3 shows te zien, als eerste kwam de C-17 Globemaster, een groot vrachtvliegtuig van het leger. Wel gaaf om te zien dat dat vliegtuig ook achteruit kan taxiën. Daarna kwam de F-16 demonstratie. Vlogen over je hoofd met ruim Mach 1, dat is echt een vreemde gewaarwording kan ik je vertellen… Je ziet dat het vliegtuig over je heen vliegt en hoort een paar seconden later pas het geluid, echt heel raar !!!
De afsluiting van de dag zou het hoogtepunt worden van de hele show, de Blue Angels zouden hun kunsten vertonen !!! De hoge verwachtingen werden helemaal waargemaakt, echt fantastisch wat die gasten kunnen met een vliegtuig en wat een show. Van het instappen in het vliegtuig tot het landen, het is één grote show !!! Aangezien foto’s vaak meer zeggen dan woorden staan hieronder een aantal foto’s van de Blue Angels.
Afgelopen week was een goeie week, wat betreft vliegdagen en resultaten… Ik heb afgelopen week vijf dagen gevlogen, beginnend op zondag. Zondag had ik beurtje D09, het werd allemaal steeds spannender, want vlucht D11 zou een check zijn. Dit is een vlucht waarbij je met een andere instructeur gaat vliegen om zo een objectief beeld resultaat te krijgen. Het is een soort van examen…
Maandag had ik D10, het ging op zich wel goed, maar m’n landingen waren nog niet heel erg stabiel en dus vond m’n instructeur het verstandiger om een DX te vliegen. Een DX is een vlucht die niet voorgeschreven staat in de syllabus, gewoon een extra beurtje dus. Dinsdag had ik gelijk m’n DX net zoals Leon en het ging bij allebei echt een stuk beter. Srikier vond onze landingen nu wel goed genoeg en de volgende dag zouden we allebei onze check hebben.
Woensdag 17-03-2010 moesten Maurits, Leon en ik allemaal onze check vliegen. We hadden allemaal meneer Hitt als checkinstructeur. Maurits moest als eerste, hij had het al een keer geprobeerd en had het toen niet gehaald. Deze keer heeft hij het wel gehaald !!! Daarna moest Leon hij had het niet gehaald, dacht die, en dat bleek te kloppen.
Nu moest ik… Ik was echt zenuwachtig !!! Ik moest maar alvast het vliegtuig gaan preflighten (= het vliegtuig inspecteren op enige gebreken). Na verloop van 15 minuten kwam Hitt aanlopen en begon hij mij vragen te stellen over het vliegtuig. Eenmaal in de lucht moest ik naar de Northeast practice area. Hier moest ik een PFL doen, dat is een practised forced landing, oftewel een gesimuleerde noodlandingen zonder motor. Deze ging goed zei hij, het was de beste van de dag. Dat was dus mooi en gaf me een goed gevoel !!! Na dit gedaan te hebben moest ik terug naar Falcon Field om daar wat landingen te doen. Eerst moest ik 3 normale landingen doen, ze gingen wel aardig maar niet super. Één keer moest ik go around, dan zit je recht voor de baan, maar is er iets waardoor je niet kan of mag landen en dus weer vol gas geeft en begint met klimmen om een rondje te vliegen en het opnieuw proberen. In mijn geval was ik niet goed gestabiliseerd. Daarna moest ik een twee keer een flapless landing doen, hierbij gebruik je geen flaps. Met flaps kun je langzamer vliegen en blijf je toch in de lucht, om het enigszins simpel uit te leggen: je vergroot met je flaps als het ware je vleugels en zorgt dus dat je meer lift krijgt. Hierna moest ik nog twee glide in approaches maken, hierbij trek je op een bepaald punt je gas helemaal dicht en probeer je te landen. Één ging goed en de andere ging niet zo goed en moest ik weer go around. Hierna moest ik weer een normale landing maken en was de vlucht afgelopen. Binnen hoorde ik dat ik het gehaald had, wat dus inhoudt dat ik de dag er na solo mocht :D !!!
Tot zo ver m'n blog voor deze keer, de volgende zal gaan over mijn allereerste solovlucht.
Na deze twee vluchtjes was het voor mij weer weekend en dus moesten we eigenlijk weer wat gaan doen ;)… We wilden graag naar Lake Havasu gaan aangezien het hier Spring Break is, maar alleen Leon en ik waren donderdag, vrijdag en zaterdag vrij. Uiteindelijk bleek vrijdag dat Leon zondag ook nog een vrije dag had, Maurits, Lisanne en Lauren waren ook die dag nog vrij en dus vertrok hij zaterdagmiddag richting Lake Havasu met de auto van Maurits, die net gemaakt was voor 1500 dollar. Er was een nieuwe motor ingehangen. Lake Havasu is ongeveer 4 uur rijden en net toen ze op de helft waren begon het olielampje te branden. Ze zijn gestopt om te kijken wat er aan de hand was, auto langs de kant van de weg gezet. Even naar het oliepeil gekeken, zag er prima uit. Na 15 minuten gewacht te hebben wilden ze weer doorrijden naar Lake Havasu, maar helaas… De motor had er geen zin meer in.
Gelukkig bestaat er hier ook zo iets als de ANWB, maar die vonden het toch maar veels te lastig om uit te zoeken waar ze nu precies stonden. Aangezien ze zo ver ze konden kijken alleen maar cactussen en woestijn zagen konden ze zelf ook alleen maar een schatting maken, die achteraf toch wel redelijk bleek te kloppen. Maar goed, ze kregen te horen dat ze maar 911 moesten bellen, het Amerikaanse alarmnummer, en de Highway Patrol moesten laten komen, want die konden het telefoontje traceren en daaruit precies afleiden waar ze stonden. Zo gezegd zo gedaan en na verloop van een half uur kwam er een politie auto aanrijden. Deze politieagent heeft er voor gezorgd dat de auto bij een garage kwam, die natuurlijk al gesloten was. Uiteindelijk heeft een hele aardige man ze tegen een brandstofvergoeding naar huis gereden, wat voor hem neerkwam op 5 uur autorijden, namelijk 2,5 uur heen- en weer terugrijden. Toch wel heel aardig !!!
Maar goed, tot zo ver het uiterst avontuurlijke verhaal van hun reis, wat ging ik doen dat weekend, dat was nog even de vraag. Totdat Michael en Niels vroegen of ik meeging naar een airshow in El Centro, wat net in Californië ligt. Na wat twijfel besloot ik toch maar om mee te gaan, wat achteraf de juiste beslissing bleek te zijn !!! We zijn vrijdagavond richting El Centro gereden, omdat de airshow zaterdagochtend om 10 uur al zou beginnen. Naar El Centro is het 4 uur rijden en anders moesten we toch wel iets te vroeg opstaan vonden we, dus zijn we maar in een motel gedoken.
De volgende ochtend hebben we wat gegeten en zijn we naar de vliegbasis El Centro gereden, daar waren we binnnen tien minuten, wat wel fijn was. En uiteraard, toen we daar aankwamen stonden er mensen van het leger en politie te controleren. Natuurlijk werden wij er weer uitgehaald en moest er weer een hond door de auto :P op zoek naar explosieve of drugs denk ik :P… Weer was alles goed en mochten we verder.
Zo’n vliegbasis lijkt wel een dorp, dat is echt ongelooflijk. Ze hebben er een eigen zwembad, fitness, honkbalveld, kerk, motel, winkels, echt onvoorstelbaar !!! En toen de airshow… Het was echt een prachtige dag, het zonnetje scheen en de lucht was strak blauw. Na binnenkomst op het terrein stonden daar allemaal vliegtuigen en helikopters, zowel oud als nieuw. Hier kon je dan even omheen lopen en foto’s maken.
We zag allemaal mensen lopen met stoeltjes, waar wij best wel jaloers op waren, aangezien we er toch wel zo’n 6 uur zouden zijn was een stoel geen overbodige luxe. Gelukkig stond er een stand die stoelen verkocht. Nadat we allemaal een stoel hadden bemachtigd zijn we naar de baan gelopen van waarboven alles zou gebeuren. Het was nog niet echt druk en we hadden dus al snel een mooi plekje gevonden. Niet veel later kwamen Christian en Hidde ook nog aan, zij waren vanuit San Diego naar El Centro gekomen.
Om 10 uur begon het met een parachute demo, gevolgd door een oud vliegtuig die ging stunten. Maakte loopings en dergelijke. Hierna kregen we een demonstratie van de coastguard. Ze simuleerden een redding van een persoon op de grond, was wel leuk om te zien !!! Hierna kwamen er nog wat oude vliegtuigen die in formatie gingen vliegen en wat andere toestellen die zogenaamd aan het bombarderen waren. Er waren al explosieve in de grond geplaatst die op het moment dat zij overvlogen afgingen. Leverde echt een flinke knal en een mooie muur van vuur, heel vet om te zien en om vooral ook te voelen !!!
Na de middagpauze was de wind al flink aangetrokken en werden een aantal shows gecanceld. Uiteindelijk kregen we nog 3 shows te zien, als eerste kwam de C-17 Globemaster, een groot vrachtvliegtuig van het leger. Wel gaaf om te zien dat dat vliegtuig ook achteruit kan taxiën. Daarna kwam de F-16 demonstratie. Vlogen over je hoofd met ruim Mach 1, dat is echt een vreemde gewaarwording kan ik je vertellen… Je ziet dat het vliegtuig over je heen vliegt en hoort een paar seconden later pas het geluid, echt heel raar !!!
De afsluiting van de dag zou het hoogtepunt worden van de hele show, de Blue Angels zouden hun kunsten vertonen !!! De hoge verwachtingen werden helemaal waargemaakt, echt fantastisch wat die gasten kunnen met een vliegtuig en wat een show. Van het instappen in het vliegtuig tot het landen, het is één grote show !!! Aangezien foto’s vaak meer zeggen dan woorden staan hieronder een aantal foto’s van de Blue Angels.
Afgelopen week was een goeie week, wat betreft vliegdagen en resultaten… Ik heb afgelopen week vijf dagen gevlogen, beginnend op zondag. Zondag had ik beurtje D09, het werd allemaal steeds spannender, want vlucht D11 zou een check zijn. Dit is een vlucht waarbij je met een andere instructeur gaat vliegen om zo een objectief beeld resultaat te krijgen. Het is een soort van examen…
Maandag had ik D10, het ging op zich wel goed, maar m’n landingen waren nog niet heel erg stabiel en dus vond m’n instructeur het verstandiger om een DX te vliegen. Een DX is een vlucht die niet voorgeschreven staat in de syllabus, gewoon een extra beurtje dus. Dinsdag had ik gelijk m’n DX net zoals Leon en het ging bij allebei echt een stuk beter. Srikier vond onze landingen nu wel goed genoeg en de volgende dag zouden we allebei onze check hebben.
Woensdag 17-03-2010 moesten Maurits, Leon en ik allemaal onze check vliegen. We hadden allemaal meneer Hitt als checkinstructeur. Maurits moest als eerste, hij had het al een keer geprobeerd en had het toen niet gehaald. Deze keer heeft hij het wel gehaald !!! Daarna moest Leon hij had het niet gehaald, dacht die, en dat bleek te kloppen.
Nu moest ik… Ik was echt zenuwachtig !!! Ik moest maar alvast het vliegtuig gaan preflighten (= het vliegtuig inspecteren op enige gebreken). Na verloop van 15 minuten kwam Hitt aanlopen en begon hij mij vragen te stellen over het vliegtuig. Eenmaal in de lucht moest ik naar de Northeast practice area. Hier moest ik een PFL doen, dat is een practised forced landing, oftewel een gesimuleerde noodlandingen zonder motor. Deze ging goed zei hij, het was de beste van de dag. Dat was dus mooi en gaf me een goed gevoel !!! Na dit gedaan te hebben moest ik terug naar Falcon Field om daar wat landingen te doen. Eerst moest ik 3 normale landingen doen, ze gingen wel aardig maar niet super. Één keer moest ik go around, dan zit je recht voor de baan, maar is er iets waardoor je niet kan of mag landen en dus weer vol gas geeft en begint met klimmen om een rondje te vliegen en het opnieuw proberen. In mijn geval was ik niet goed gestabiliseerd. Daarna moest ik een twee keer een flapless landing doen, hierbij gebruik je geen flaps. Met flaps kun je langzamer vliegen en blijf je toch in de lucht, om het enigszins simpel uit te leggen: je vergroot met je flaps als het ware je vleugels en zorgt dus dat je meer lift krijgt. Hierna moest ik nog twee glide in approaches maken, hierbij trek je op een bepaald punt je gas helemaal dicht en probeer je te landen. Één ging goed en de andere ging niet zo goed en moest ik weer go around. Hierna moest ik weer een normale landing maken en was de vlucht afgelopen. Binnen hoorde ik dat ik het gehaald had, wat dus inhoudt dat ik de dag er na solo mocht :D !!!
Tot zo ver m'n blog voor deze keer, de volgende zal gaan over mijn allereerste solovlucht.
maandag 8 maart 2010
Effe wachten noggg... & Viva Las Vegas
Zo, het heeft eventjes geduurd, maar eindelijk heb ik weer een bericht geschreven vanuit Amerika. Op het moment van typen is het weer hier echt een drama, en misschien wordt dat ook wel enigszins de leidraad van dit bericht. Laat ik beginnen bij het begin…
Allereerst het vliegen, vlucht 2 zou plaatsvinden op zondag 21-02-2010, maar deze moesten we vanwege het slechte weer cancelen. Onze tweede vlucht en al meteen cancelen, een goed begin is het halve werk zullen we maar zeggen. Maandag zijn zowel Leon en ik de lucht in gegaan. Eerst ging Leon en daarna ik. Alleen toen mijn vlucht ten einde liep was het weer inmiddels dusdanig omgeslagen, dat het nu meer een IFR vlucht leek (op instrumenten vliegen), het zich was echt heel slecht geworden, het regende kei en keihard, er was onweer, windshear, en een crosswind van 35kts, terwijl het vliegtuig een maximale crosswind van 17kts mag hebben. Toen vond onze instructeur het toch wel verstandig om te roepen:”my controls”. En zo geschiedde, hij vloog snel terug naar het vliegveld en landde het vliegtuig op een bijna onmenselijke manier. Ondanks de windstoten en het slechte zicht e.d. was de landing echt heel zacht. Als er een kast met porselein in het vliegtuig had gestaan was er werkelijk waar niet één stuk gebroken !!! Geeft je ook wel een heel fijn gevoel als je weet dat je instructeur dat kan, dan moet hij het je ook wel kunnen leren zou je denken !!!
De volgende vlucht zou wonderwel meteen de volgende dag zijn. Vlucht 3 was al een stuk leuker dan vlucht 1, we mochten nu zo’n beetje alles zelf gaan doen. Nou ja, mochten alles zelf gaan doen, we moesten alles zelf doen. Checklisten, communicatie met de toren, vliegen, opstijgen en landen moesten we nu allemaal zelf hetzij met wat hulp af en toe van onze instructeur. Nu was het vliegen wel echt een stuk leuker en vooral ook echter !!!
Woensdag 24-02-2010 stonden we niet ingepland en was ik dus een dag vrij. We waren niet ingepland omdat onze instructeur nog vier andere studenten heeft, onze klasgenoten die met de eerste groep van onze klas naar Amerika zijn gegaan. Zij hadden vlucht D24, wat een check is, niet gehaald. Af en toe is een vlucht een check, dit houdt in dat je met een andere instructeur de lucht in gaat om zo een objectief oordeel te krijgen over je vliegkunsten en of ze wel goed genoeg zijn. Bij hen was dat dus niet het geval en zij moesten daarom een DX vliegen, dit is een extra beurtje die niet voorgeschreven staat. Aangezien onze instructeur maar een maximaal aantal uren per dag mag vliegen werden wij niet ingeroosterd.
Donderdag 25-02-2010 stond alleen ik op het rooster, Leon was niet ingepland, weer omdat onze instructeur er gewoon niet genoeg tijd voor had. Ik kon wel vliegen en was dus stiekem wel blij !!! Helemaal omdat onze instructeur op vrijdag en zaterdag weekend heeft en ik kon dus nog snel even vlucht 4 vliegen voor het weekend. In het weekend heb ik niet zo veel gedaan. Geleerd, checklisten geoefend en natuurlijk lekker in onze hottub gezeten die pal voor ons huisje ligt en dus ideaal is !!!
Zondag 28-02-2010 stonden Leon en ik weer op het rooster, maar helaas… Het weer was te slecht om te vliegen en dus moesten we weer onze vlucht cancelen !!! Echt heel vervelend om telkens te moeten cancelen. Helemaal omdat je wel gewoon naar school moet en de vlucht moet voorbereiden. Ook mag je pas een half uur van te voren cancelen dus terwijl je weet dat het weer echt niet beter gaat worden, toch moet je wachten tot een half uur voor je vertrektijd om te mogen cancelen.
Maandag was wel weer vliegdag, het weer was opgeknapt en ik stond op het rooster. Vlucht 5 was dus een feit. Die vlucht weer naar een practice area geweest. Dit is een plek waar we “vrij”kunnen rondvliegen en van alles oefenen. Daar oefenen we bijvoorbeeld stalls, practise forced landings (noodlandingen) en steep turns.
Op dinsdag stond ik weer niet op het rooster, ik ben nog wel gaan backseaten bij Leon. Hij moest namelijk wel vliegen. Woensdag stonden Leon en ik allebei weer op het rooster en was het weer ook nog eens gunstig dus konden we allebei onze 6e vlucht maken.
Voor donderdag stonden we weer niet op het rooster, Leon en ik hadden dus drie dagen weekend, oftewel road trip !!! Maar waar zouden we heen gaan… Las Vegas moest het worden !!! Zo gezegd zo gedaan, we zijn op internet gaan kijken voor een hotel. We hadden niet zo heel lang nodig om te beslissen, we zouden naar het MGM Grand gaan. We zijn niet meteen weg gegaan, omdat we nog even wilde afwachten of er nog meer mensen zouden mee gaan. Niemand kon mee en dus zijn we met z’n tweeën naar Las Vegas gereden. We vertrokken rond 17:00 uur naar Las Vegas, de rit zou net geen zes uur duren volgens de routebeschrijving. We konden echter lekker doorrijden en waren dus inclusief een kleine tussenstop om 22:30 uur in Las Vegas.
30 miles voor Las Vegas ligt de Hooverdam, we hebben hier nog even snel een paar foto’s gemaakt en zijn toen weer doorgereden. Zodra je de bergen door bent zie je Las Vegas liggen en dat valt echt wel op kan ik jullie vertellen !!! Wat een lichtjes, niet alleen The Strip is verlicht, de hele stad is verlicht en als je dan uit de bergen komt rijden ziet dat er wel heel vet uit.
Het hotel was al snel gevonden en na onze auto in de parkeergarage geparkeerd te hebben zijn we naar de incheckbalie gelopen. Je kan je niet voorstellen hoe groot zo’n hotel is !!! Na ingecheckt te hebben zijn we naar onze kamer gelopen, we hadden een kamer op de 18e etage en ook nog eens helemaal aan het einde van de gang !!! Het leek wel een marathon, zo lang is een gang in dat hotel !!! We hebben snel even onze spullen uitgepakt en zijn toen onmiddellijk naar beneden gegaan om over The Strip te lopen !!! ’s Nachts ziet het er echt heel gaaf uit, met al die verlichting en muziek. Omdat wij op donderdagavond aangekomen waren was het er nog niet heel erg druk.
Na twintig minuten gelopen te hebben hadden we al een aantal hotels gezien, maar waren we nog lang niet aan de andere kant van The Strip. We vonden het echter te ver om te lopen en zijn dus maar niet verder gegaan. Die avond zijn we nog even bij het Bellagio naar binnen gegaan en buiten gekeken naar de fonteinen. Dat is echt zo ontzettend gaaf om te zien !!! Binnen ziet het er ook prachtig en vooral héél groot uit !!! (Ik heb een filmpje van de fonteinenshow gemaakt, staat op youtube: http://www.youtube.com/watch?v=0VY3wvlIWcE&feature=channel )
Toen we uit het Bellagio kwamen lopen werden we aangesproken door een vent op straat die ons een gratis limousine rit naar een club aanbood. Nou een ritje in een limousine konden we niet afslaan natuurlijk, helemaal omdat we nu in Las Vegas waren !!! Het was niet helemaal gratis aangezien je wel entree moet betalen. Na een tijdje in de club geweest te zijn gingen we terug naar het hotel en hebben daar nog een drankje gedronken om vervolgens lekker te gaan slapen.
De volgende ochtend waren we redelijk vroeg wakker en zijn we in onze auto gestapt om eerst naar een plaatselijke outlet mall te rijden. Leon heeft hier nog even een horloge op de kop getikt, maar verder was het niks en zijn we daar dus weer snel weg gegaan. Van hier zijn we naar de andere kant van The Strip gereden. Na eerst even wat gegeten te hebben, een hamburger met een milkshake als ontbijt :P, zijn we naar de Stratosphere gegaan. Dit is die hoge toren van waar je de hele strip kunt bekijken. Omdat we wisten dat het ’s nachts waarschijnlijk veel indrukwekkender zou zijn hebben we een dagpas gekocht, zodat we zo vaak naar boven konden gaan als we maar wilden. Na een paar foto’s gemaakt te hebben zijn we weer in onze cadillac gestapt om naar The Venetian te rijden.
The Venetian is een hotel casino dat geïnspireerd is op Venetië. Dat is echt het gaafste hotel van heel The Strip !!! Gondels die rondvaren rond en in het hotel, een brug zoals in Venetië, bewaking die gekleed is als carabinieri, een Venetiaans plein je kunt het zo gek niet bedenken of het lijkt op Venetië. En dan nog de winkels die er binnen zitten: Armani, Fendi, Louis Vuitton, horlogewinkels met horloges waarvan wij de prijs niet willen weten, een winkel met Fabergé eieren (dit zijn eieren van bijvoorbeeld goud of platinum afgezet met diamanten, edelstenen e.d.), een Vertu winkel. Dit is een winkel met de allerduurste mobiele telefoons ter wereld. De prijzen varieerden van 5000 tot en half miljoen dollar !!! Hiervoor kreeg je dan een telefoon gemaakt van platinum, die onder een 800 tons pers had gelegen, een diamanten scherm en een robijn of diamant als menuknop heeft !!!
Verder was The Venetian van binnen wat betreft ontwerp echt het allermooiste van heel The Strip. Binnen heb je een plein en het plafond is geschilderd als de lucht, dit lijkt zo echt dat Leon en ik echt even het idee hadden dat we buiten liepen !!!
Na The Venetian gezien te hebben zijn we naar de overkant gelopen en zijn we bij het Wynn hotel gaan kijken. Was ook echt een super mooi hotel, aan de buitenkant misschien niet zo heel bijzonder, maar van binnen echt heel erg luxe en chique !!! Nog een mooie Rolls Royce gespot bij het hotel entree. Na ook hier weer een marathon gelopen te hebben, omdat al die hotels zo belachelijk groot zijn, zijn we bij de Starbucks een emmer koffie gaan drinken, aangezien ze hier geen kleine hoeveelheden kennen ;) !!! Mooi detail van alle casino’s er staan is dat er nergens exit bordjes hangen, nergens hangen klokken en de vloerbedekking is overal afschuwelijk !!! Dit alles is om te zorgen dat je nooit het casino verlaat. Exit bordjes: je kunt de uitgang niet vinden. Klokken: je weet niet hoelaat het is. Vloerbedekking: je kijkt niet naar de grond, maar altijd naar alle gokkasten en speeltafels.
Terug in het MGM Grand leek het ons wel wat om even van het Spa te genieten. Omdat noch Leon noch ik ooit in een Spa was geweest hadden we dingen meegenomen die redelijk overbodig waren. We hadden handdoeken, slippers en drinken meegenomen, maar dit alles krijg je daar zo !!! Het was heerlijk om daar even bij te komen, we wilde ons graag ook nog even laten masseren, maar dat was 85 dollar p.p. en dat vonden we toch net even iets te veel !!! Maar ja, jacuzzi, sauna en Turks stoombad is ook lekker :D !!!
Na lekker 2,5 uur niks doen zijn we een rondje door ons hotel gelopen en gingen we even kijken waar we gingen eten. We zijn bij een restaurant in het hotel gaan eten. Dit was overduidelijk het lekkerste wat ik tot nu toe in Amerika heb gegeten. Eindelijk een echt normaal restaurant zoals we dat ook in Nederland kennen, geen grote keten. Vooraf kregen we drie soorten brood met olijfolie erbij en als hoofdgerecht heb ik zalm gegeten met asperges en verse champignons, heerlijk !!!
Die avond zouden Tim, Maurits en Jarno ook nog naar Las Vegas komen. Zij zouden echter pas laat aankomen en dus zijn wij maar de bar ingedoken !!! Daar hebben we lekker cocktails gedronken, ook ik ja, ze vroegen helemaal niet naar ons ID :D !!! Terwijl er naast ons mensen zaten die echt al eind 20 begin 30 waren en aan hen werd wel om ID gevraagd, haha !!!
Om ongeveer 01:00 kwamen de andere aan en hebben we eerst nog even met ze alle wat gedronken. Daarna zijn we even een rondje door ons hotel gelopen hebben de andere wat gegokt en daarna zijn we over The Strip gelopen. En weer kregen we een aanbieding om met een gratis limo rit naar een club te gaan, aangezien die andere dit nog niet hadden meegemaakt wilden zij wel graag mee en zijn we dus nog een keer met de limo gegaan, it can only happen in Vegas baby !!!
Om 6 uur in de ochtend kwamen we weer in ons hotel en een uurtje later zijn we naar bed gegaan. Wel verstandig, want de volgende ochtend moesten om 11:00 uur al uitgecheckt zijn, een kort nachtje dus !!! ’s Ochtends zijn we nog een keer lekker het Spa ingedoken om nog even heerlijk te kunnen ontspannen om daarna weer huiswaarts te keren. Maurits zou met ons mee terugrijden, hij vond 1 nachtje Vegas wel genoeg. Na nog een laatste keer over The Strip te zijn gereden zijn we terug naar Mesa gereden. Daar kwamen we om 22:30 uur aan en zijn we bijna meteen naar bed gegaan.
De volgende ochtend stonden Leon en ik weer op het rooster om te vliegen. Leon was eerst aan de beurt. Hij moest nog 5 minuten vliegen toen het weer opnieuw verslechterde… Misschien raad je het al, ik moest wéér cancelen !!! Zondagen zijn slechte dagen voor mij als het om vliegen gaat. Van de drie keer dat ik ingeroosterd stond op zondag heb ik drie keer moeten cancelen, niet slecht he !!! Net was ook nog op tv dat er tot nu toe in 2010 al meer regen is gevallen in Arizona dan in heel 2009.
Allereerst het vliegen, vlucht 2 zou plaatsvinden op zondag 21-02-2010, maar deze moesten we vanwege het slechte weer cancelen. Onze tweede vlucht en al meteen cancelen, een goed begin is het halve werk zullen we maar zeggen. Maandag zijn zowel Leon en ik de lucht in gegaan. Eerst ging Leon en daarna ik. Alleen toen mijn vlucht ten einde liep was het weer inmiddels dusdanig omgeslagen, dat het nu meer een IFR vlucht leek (op instrumenten vliegen), het zich was echt heel slecht geworden, het regende kei en keihard, er was onweer, windshear, en een crosswind van 35kts, terwijl het vliegtuig een maximale crosswind van 17kts mag hebben. Toen vond onze instructeur het toch wel verstandig om te roepen:”my controls”. En zo geschiedde, hij vloog snel terug naar het vliegveld en landde het vliegtuig op een bijna onmenselijke manier. Ondanks de windstoten en het slechte zicht e.d. was de landing echt heel zacht. Als er een kast met porselein in het vliegtuig had gestaan was er werkelijk waar niet één stuk gebroken !!! Geeft je ook wel een heel fijn gevoel als je weet dat je instructeur dat kan, dan moet hij het je ook wel kunnen leren zou je denken !!!
De volgende vlucht zou wonderwel meteen de volgende dag zijn. Vlucht 3 was al een stuk leuker dan vlucht 1, we mochten nu zo’n beetje alles zelf gaan doen. Nou ja, mochten alles zelf gaan doen, we moesten alles zelf doen. Checklisten, communicatie met de toren, vliegen, opstijgen en landen moesten we nu allemaal zelf hetzij met wat hulp af en toe van onze instructeur. Nu was het vliegen wel echt een stuk leuker en vooral ook echter !!!
Woensdag 24-02-2010 stonden we niet ingepland en was ik dus een dag vrij. We waren niet ingepland omdat onze instructeur nog vier andere studenten heeft, onze klasgenoten die met de eerste groep van onze klas naar Amerika zijn gegaan. Zij hadden vlucht D24, wat een check is, niet gehaald. Af en toe is een vlucht een check, dit houdt in dat je met een andere instructeur de lucht in gaat om zo een objectief oordeel te krijgen over je vliegkunsten en of ze wel goed genoeg zijn. Bij hen was dat dus niet het geval en zij moesten daarom een DX vliegen, dit is een extra beurtje die niet voorgeschreven staat. Aangezien onze instructeur maar een maximaal aantal uren per dag mag vliegen werden wij niet ingeroosterd.
Donderdag 25-02-2010 stond alleen ik op het rooster, Leon was niet ingepland, weer omdat onze instructeur er gewoon niet genoeg tijd voor had. Ik kon wel vliegen en was dus stiekem wel blij !!! Helemaal omdat onze instructeur op vrijdag en zaterdag weekend heeft en ik kon dus nog snel even vlucht 4 vliegen voor het weekend. In het weekend heb ik niet zo veel gedaan. Geleerd, checklisten geoefend en natuurlijk lekker in onze hottub gezeten die pal voor ons huisje ligt en dus ideaal is !!!
Zondag 28-02-2010 stonden Leon en ik weer op het rooster, maar helaas… Het weer was te slecht om te vliegen en dus moesten we weer onze vlucht cancelen !!! Echt heel vervelend om telkens te moeten cancelen. Helemaal omdat je wel gewoon naar school moet en de vlucht moet voorbereiden. Ook mag je pas een half uur van te voren cancelen dus terwijl je weet dat het weer echt niet beter gaat worden, toch moet je wachten tot een half uur voor je vertrektijd om te mogen cancelen.
Maandag was wel weer vliegdag, het weer was opgeknapt en ik stond op het rooster. Vlucht 5 was dus een feit. Die vlucht weer naar een practice area geweest. Dit is een plek waar we “vrij”kunnen rondvliegen en van alles oefenen. Daar oefenen we bijvoorbeeld stalls, practise forced landings (noodlandingen) en steep turns.
Op dinsdag stond ik weer niet op het rooster, ik ben nog wel gaan backseaten bij Leon. Hij moest namelijk wel vliegen. Woensdag stonden Leon en ik allebei weer op het rooster en was het weer ook nog eens gunstig dus konden we allebei onze 6e vlucht maken.
Voor donderdag stonden we weer niet op het rooster, Leon en ik hadden dus drie dagen weekend, oftewel road trip !!! Maar waar zouden we heen gaan… Las Vegas moest het worden !!! Zo gezegd zo gedaan, we zijn op internet gaan kijken voor een hotel. We hadden niet zo heel lang nodig om te beslissen, we zouden naar het MGM Grand gaan. We zijn niet meteen weg gegaan, omdat we nog even wilde afwachten of er nog meer mensen zouden mee gaan. Niemand kon mee en dus zijn we met z’n tweeën naar Las Vegas gereden. We vertrokken rond 17:00 uur naar Las Vegas, de rit zou net geen zes uur duren volgens de routebeschrijving. We konden echter lekker doorrijden en waren dus inclusief een kleine tussenstop om 22:30 uur in Las Vegas.
30 miles voor Las Vegas ligt de Hooverdam, we hebben hier nog even snel een paar foto’s gemaakt en zijn toen weer doorgereden. Zodra je de bergen door bent zie je Las Vegas liggen en dat valt echt wel op kan ik jullie vertellen !!! Wat een lichtjes, niet alleen The Strip is verlicht, de hele stad is verlicht en als je dan uit de bergen komt rijden ziet dat er wel heel vet uit.
Het hotel was al snel gevonden en na onze auto in de parkeergarage geparkeerd te hebben zijn we naar de incheckbalie gelopen. Je kan je niet voorstellen hoe groot zo’n hotel is !!! Na ingecheckt te hebben zijn we naar onze kamer gelopen, we hadden een kamer op de 18e etage en ook nog eens helemaal aan het einde van de gang !!! Het leek wel een marathon, zo lang is een gang in dat hotel !!! We hebben snel even onze spullen uitgepakt en zijn toen onmiddellijk naar beneden gegaan om over The Strip te lopen !!! ’s Nachts ziet het er echt heel gaaf uit, met al die verlichting en muziek. Omdat wij op donderdagavond aangekomen waren was het er nog niet heel erg druk.
Na twintig minuten gelopen te hebben hadden we al een aantal hotels gezien, maar waren we nog lang niet aan de andere kant van The Strip. We vonden het echter te ver om te lopen en zijn dus maar niet verder gegaan. Die avond zijn we nog even bij het Bellagio naar binnen gegaan en buiten gekeken naar de fonteinen. Dat is echt zo ontzettend gaaf om te zien !!! Binnen ziet het er ook prachtig en vooral héél groot uit !!! (Ik heb een filmpje van de fonteinenshow gemaakt, staat op youtube: http://www.youtube.com/watch?v=0VY3wvlIWcE&feature=channel )
Toen we uit het Bellagio kwamen lopen werden we aangesproken door een vent op straat die ons een gratis limousine rit naar een club aanbood. Nou een ritje in een limousine konden we niet afslaan natuurlijk, helemaal omdat we nu in Las Vegas waren !!! Het was niet helemaal gratis aangezien je wel entree moet betalen. Na een tijdje in de club geweest te zijn gingen we terug naar het hotel en hebben daar nog een drankje gedronken om vervolgens lekker te gaan slapen.
De volgende ochtend waren we redelijk vroeg wakker en zijn we in onze auto gestapt om eerst naar een plaatselijke outlet mall te rijden. Leon heeft hier nog even een horloge op de kop getikt, maar verder was het niks en zijn we daar dus weer snel weg gegaan. Van hier zijn we naar de andere kant van The Strip gereden. Na eerst even wat gegeten te hebben, een hamburger met een milkshake als ontbijt :P, zijn we naar de Stratosphere gegaan. Dit is die hoge toren van waar je de hele strip kunt bekijken. Omdat we wisten dat het ’s nachts waarschijnlijk veel indrukwekkender zou zijn hebben we een dagpas gekocht, zodat we zo vaak naar boven konden gaan als we maar wilden. Na een paar foto’s gemaakt te hebben zijn we weer in onze cadillac gestapt om naar The Venetian te rijden.
The Venetian is een hotel casino dat geïnspireerd is op Venetië. Dat is echt het gaafste hotel van heel The Strip !!! Gondels die rondvaren rond en in het hotel, een brug zoals in Venetië, bewaking die gekleed is als carabinieri, een Venetiaans plein je kunt het zo gek niet bedenken of het lijkt op Venetië. En dan nog de winkels die er binnen zitten: Armani, Fendi, Louis Vuitton, horlogewinkels met horloges waarvan wij de prijs niet willen weten, een winkel met Fabergé eieren (dit zijn eieren van bijvoorbeeld goud of platinum afgezet met diamanten, edelstenen e.d.), een Vertu winkel. Dit is een winkel met de allerduurste mobiele telefoons ter wereld. De prijzen varieerden van 5000 tot en half miljoen dollar !!! Hiervoor kreeg je dan een telefoon gemaakt van platinum, die onder een 800 tons pers had gelegen, een diamanten scherm en een robijn of diamant als menuknop heeft !!!
Verder was The Venetian van binnen wat betreft ontwerp echt het allermooiste van heel The Strip. Binnen heb je een plein en het plafond is geschilderd als de lucht, dit lijkt zo echt dat Leon en ik echt even het idee hadden dat we buiten liepen !!!
Na The Venetian gezien te hebben zijn we naar de overkant gelopen en zijn we bij het Wynn hotel gaan kijken. Was ook echt een super mooi hotel, aan de buitenkant misschien niet zo heel bijzonder, maar van binnen echt heel erg luxe en chique !!! Nog een mooie Rolls Royce gespot bij het hotel entree. Na ook hier weer een marathon gelopen te hebben, omdat al die hotels zo belachelijk groot zijn, zijn we bij de Starbucks een emmer koffie gaan drinken, aangezien ze hier geen kleine hoeveelheden kennen ;) !!! Mooi detail van alle casino’s er staan is dat er nergens exit bordjes hangen, nergens hangen klokken en de vloerbedekking is overal afschuwelijk !!! Dit alles is om te zorgen dat je nooit het casino verlaat. Exit bordjes: je kunt de uitgang niet vinden. Klokken: je weet niet hoelaat het is. Vloerbedekking: je kijkt niet naar de grond, maar altijd naar alle gokkasten en speeltafels.
Terug in het MGM Grand leek het ons wel wat om even van het Spa te genieten. Omdat noch Leon noch ik ooit in een Spa was geweest hadden we dingen meegenomen die redelijk overbodig waren. We hadden handdoeken, slippers en drinken meegenomen, maar dit alles krijg je daar zo !!! Het was heerlijk om daar even bij te komen, we wilde ons graag ook nog even laten masseren, maar dat was 85 dollar p.p. en dat vonden we toch net even iets te veel !!! Maar ja, jacuzzi, sauna en Turks stoombad is ook lekker :D !!!
Na lekker 2,5 uur niks doen zijn we een rondje door ons hotel gelopen en gingen we even kijken waar we gingen eten. We zijn bij een restaurant in het hotel gaan eten. Dit was overduidelijk het lekkerste wat ik tot nu toe in Amerika heb gegeten. Eindelijk een echt normaal restaurant zoals we dat ook in Nederland kennen, geen grote keten. Vooraf kregen we drie soorten brood met olijfolie erbij en als hoofdgerecht heb ik zalm gegeten met asperges en verse champignons, heerlijk !!!
Die avond zouden Tim, Maurits en Jarno ook nog naar Las Vegas komen. Zij zouden echter pas laat aankomen en dus zijn wij maar de bar ingedoken !!! Daar hebben we lekker cocktails gedronken, ook ik ja, ze vroegen helemaal niet naar ons ID :D !!! Terwijl er naast ons mensen zaten die echt al eind 20 begin 30 waren en aan hen werd wel om ID gevraagd, haha !!!
Om ongeveer 01:00 kwamen de andere aan en hebben we eerst nog even met ze alle wat gedronken. Daarna zijn we even een rondje door ons hotel gelopen hebben de andere wat gegokt en daarna zijn we over The Strip gelopen. En weer kregen we een aanbieding om met een gratis limo rit naar een club te gaan, aangezien die andere dit nog niet hadden meegemaakt wilden zij wel graag mee en zijn we dus nog een keer met de limo gegaan, it can only happen in Vegas baby !!!
Om 6 uur in de ochtend kwamen we weer in ons hotel en een uurtje later zijn we naar bed gegaan. Wel verstandig, want de volgende ochtend moesten om 11:00 uur al uitgecheckt zijn, een kort nachtje dus !!! ’s Ochtends zijn we nog een keer lekker het Spa ingedoken om nog even heerlijk te kunnen ontspannen om daarna weer huiswaarts te keren. Maurits zou met ons mee terugrijden, hij vond 1 nachtje Vegas wel genoeg. Na nog een laatste keer over The Strip te zijn gereden zijn we terug naar Mesa gereden. Daar kwamen we om 22:30 uur aan en zijn we bijna meteen naar bed gegaan.
De volgende ochtend stonden Leon en ik weer op het rooster om te vliegen. Leon was eerst aan de beurt. Hij moest nog 5 minuten vliegen toen het weer opnieuw verslechterde… Misschien raad je het al, ik moest wéér cancelen !!! Zondagen zijn slechte dagen voor mij als het om vliegen gaat. Van de drie keer dat ik ingeroosterd stond op zondag heb ik drie keer moeten cancelen, niet slecht he !!! Net was ook nog op tv dat er tot nu toe in 2010 al meer regen is gevallen in Arizona dan in heel 2009.
Abonneren op:
Posts (Atom)
